Potosí, Salar de Uyuni & La Paz

Lieve allemaal,

Daar ben ik weer even. Na een paar dagen van onbereikbaar zijn dacht ik ga weer is even een verhaaltje tikken.

Potosí dag 1

Zoals eerder vermeld hadden we misschien geen buskaarten naar Potosi vanuit Sucre. Dit is inderdaad niet meer gelukt, dus heeft de reisorganisatie een taxi geregeld. 2,5 uur dus afzien met nog 2 anderen.

Eenmaal in Potosi beland, kregen we al snel door dat een stad die op een berg ligt en op 4km hoog, geen stad is waar je snel kan bewegen. Potosi ligt namelijk schuin naar boven. Dus het is bergje af of naar beneden.

Anyway, de eerste dag dus maar een taxi genomen naar het centrale plein. Dit omdat we na 2 stappen zuurstof moesten happen en me vader hoofdpijn had. De plaza was weer prachtig. Lekker zitten in het zonnetje met een prachtige katedraal.

Aansluitend zijn we langzaamaan terug gaan lopen over de mercado central. Weer van alles te koop en prachtig geklede mensen die je alles willen verkopen. We hadden die dag tevens een excursie geregeld voor de volgende dag naar de mijnen. Na alle bezienswaardigheden met een taxi te hebben gezien zijn we om 8 uur al gaan slapen.

Potosí dag 2

Om 9 uur stond de reisorganisatie al voor de deur met een gids voor een tour door de mijnen. Ik had gelezen dat het niet heel veilig was, maar als je daar bent, dan moet je dat gewoon gezien hebben en de organisatie verzekerde dat het veilig was.

Na ons omgekleed te hebben in onze mijn outfit gingen we op weg naar de mijnmarkt met onze engels sprekende gids. Daar kregen we uitleg over hoe de mijnwerkers de hel doorstaan. Met coca bladeren in de wang, 96% pure alcohol en sigaretten met coca erin. Coca is niet alleen dat de mijnwerkers hardere en zwaardere arbeid kunnen verichten, maar tevens voor bescherming tegen het stof. We kregen ook onze eerste terroristen uitleg over hoe dynamiet te onsteken.

Na al die uitleg gingen we met een zak cocabladeren waar we in Nederland levenslang voor krijgen en dynamiet waarmee ik Bin Laden op kan blazen naar de mijnen. We dachten met een liftschacht te gaan, maar nee. We moesten door een holletje kruipen. Het was erg indrukwekkend en vooral onbegrijpelijk hoe die mensen daar kunnen werken. Wij maar klagen in NL over ons werk. Dit is echt verschrikkelijk. Na wat uitleg en verschillende verdiepingen gekropen te hebben kwamen na 3 uur weer buiten. Helemaal gesloopt, maar vooral aangedaan. Me vader gebruikt vooral de tekst ¨wat een hel¨. We hebben de gids hartelijk bedankt en hebben de rest van de dag rustig aangedaan.

Uyuni dag 1

Na 2,5 Potosi, 6 hoogtepillen verder voor me vader, gingen we met de bus naar Uyuni. Het startpunt voor onze 3daagse tour door de zoutvelden en de woestijn. Toen we aankwamen leek het net of we in een Clint Eastood film beland waren. Wat een ellende. Geen verharde wegen, huizen die bijna uit elkaar vallen en alleen maar armoe. Eenmaal in het hotel gauw nog wat gaan eten en weer vroeg naar bed voor onze tour.

Tour dag 1 zoutvelden - colchani - villa mar

Om half 11 werden we opgehaald om met nog 3 andere amerikanen (noah, Jacob en Alana) naar de Salar te gaan. Na wat startproblemen ging de tour eindelijk van start. Welliswaar een uur later. Eenmaal in de zoutvelden aangekomen waren er gewoon geen woorden voor. De zoutvelden waren vroeger Lake Michin, maar is opgedroogd en laat rond de 3,7 km2 aan zout over. Wat prachtige beelden schept. Zie foto´s. Na een lunch en een paar foto´s verder gingen we richting onze eerste slaapplaats.

Op mijn reisomschrijving stond een plaatsje, maar onze leiding zocht gewoon in het wilde weg naar een hotelletje. Slecht geregeld dus. Maar goed doordat ik de naam van het hotel liet vallen gingen we daar toch maar naar toe. Na slecht eten, overgeven en een koude nacht later gingen we weer vroeg van start.

Tour dag 2 Laguna Colorada, Laguna Verde en de geisers

Dag 2 gingen we op weg naar het rode en groene meer. Het rode meer vooral bekend om de flamingo´s en de groene vooral omdat dit voor een vulkaan ligt die voor de helft van Chili is. Eenmaal daar aangekomen was het fantastisch. Prachtige foto´s genomen.

Tevens nog wat geisers gezien en warm waterbronnen waar de amerikaantjes lekker in gingen badderen. Daarna op zoek naar onze 2e slaapplaats. Dit was 3x niets. Ijskoud en heel primitief in de middle of nowhere. Het was zelfs zo erg dat zo´n Boliviaanse vrouw met een dikke wang naar me vader toekwam voor pijnstillers. Ik dacht dat ze haar wang vol had met coca bladeren. Maar ze had een gezwel in haar mond. Dus hebben we haar maar pillen gegeven, waardoor me vader met ernstige hoofdpijn de volgende dag bijna niets meer had. De vrouw voelde zich prima haha.

Tour dag 3 Laguna´s en treingraf

De laatste dag, zijn we vanaf de grens bij Chili weer terug gereden naar Uyuni. Veel laguna´s gezien, lunch gehad bij een prachtig blauw meer en genoten van de Salvador Dali woestijn. We zijn geeindigd bij het treingraf. Hier staan allemaal oude treinen die vroeger mineralen transporteerde vanuit de bergen naar Uyuni. Echt bizar om te zien.

In de avond de nachtbus naar La Paz genomen. Waar ik nu zit te typen. Net gegeten op het plaza murillo, waar de katedraal en de regering zit. Echt prachtig hier. Verder nog de witch market gezien en de gewone markt. Hier verkopen ze lamafoetussen. Dit is voor geluk. Hier minder last van de hoogte gelukkig.

Ik heb zoveel meegemaakt de afgelopen dagen dat het eigenlijk te veel is om op te schrijven. Zie hier wat foto´s en de rest komt later wel. Dan weten jullie in ieder geval wat ik de afgelopen week gedaan heb.

Overmorgen vertrekken we naar Puno in Peru om te eindigen in Lima. Wat deze reis aan een einde brengt. Ik vond het zeker fantastisch, maar ben ook blij dat ik weer naar huis ga. Zonder warm water, slecht eten, hoogtepijnen en armoe, weet je weer waarom je graag naar Nederland terug gaat.

Liefs vanuit een zonnig La Paz.

Annemarie