Bolivia (La Paz) & Peru (Puno & Lima)
Door: Annemarie
Blijf op de hoogte en volg annemarie
05 Mei 2011 | Peru, Puno
Lieve allemaal,
Hier nog even een berichtje uit het zonnige Peru.
Na 1,5 dag in La Paz rond wandelen hebebn we op dag 3 besloten een taxi te nemen door de stad. Het is allemaal zo goedkoop dus waarom niet.
De chauffeur van het hotel bracht ons naar een aantal prachtige "miradors". Dit zijn bijzondere uitkijkpunten over de stad. Zeer uniek en prachtig mooi. Dit geen een indruk over hoe groot de stad is.
Aansluitend zijn we nog door het iets rijkere gedeelte van La Paz gereden om te eindigen in de Maanvallei. Dit was ook prachtig, maar eindige minder. Bij de uitgang lette ik even niet op en zwikte zo in een gat waar de regen in afgevoerd wordt.
Vanwege de helse pijn en bijna flauwvallen besloten we toch even naar het ziekenhuis te gaan. Daar bleek al snel dat het niet gebroken was. Kreeg een mooi verband en ging hinkend weg. Dit was hellaas geen goed moment, want de volgende ochtend zouden we vertrekken naar Puno.
De volgende ochtend vroeg opgestaan en gebracht naar de busterminal. Na veel moeite, pijn en miscommunicatie met de chauffeur op weg naar Puno gegaan. Tot overmaat van ramp kreeg de bus ook nog pech onderweg. Ik kon gelukkig blijven zitten en zag weer prachtige dingen voorbij komen. Schapen die gebonden zaten op een dak, lama's in de auto. Wat is het toch prachtig.
Toen de bus het weer deed moesten na een uurtje bij de grenscontrole ons uitschrijven uit Bolivia en een paar meter verder weer inschrijven in Peru. Daarna nog een uurtje richting Puno waar we de taxi namen naar het hotel.
Overigens weer een goed hotel.
De volgende dag gingen we met de excursie naar het Titicacameer richting de uros eilanden gemaakt van riet. Eenmaal daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de bewoners. Zagen er allemaal kleurrijk uit en we mochten overal kijken. Ze spreken Aymara en een klein beetje spaans. Dus ik kon nog wel leuk met ze kletsen. Daarna mocht ik ook hun kleren aan en kregen we de mogelijkheid om zelfgemaakte souvenirs te kopen en met een zelfgemaakte riete boot naar het volgende eiland te gaan. Dit was erg uniek. De vrouw ging zelf roeien. Dan is het hollandse volk maar lui haha :-).
Op naar het volgende eiland per motorboot. Ook daar hadden we pech mee. 1 van de motoren scheed er mee uit. Dus op 1 verder gegaan. Ik en me vader kregen een speciale route vanwege het feit dat ik niet goed kon lopen. Op Isla taquile dragen de mensen weer andere speciale kleding. Hieraan kun je zien of ze getrouwd zijn of single. Alles wordt zelf gevangen qua eten en alles bouwen ze van natuurlijke materialen. Erg bijzonder. Na wat uitleg van onze gids en een korte wandeling over het eiland gingen we eten. Lekkere vis uit het meer zelf. Wat een ervaring en een prachtig uitzicht over het meer.
Na het eten gingen we weer naar ons hotel. 3,5 gevaren en daarna wat gegeten in Puno. Erg armoedig en vies. Maar dat zijn we ondertussen gewend na Bolivia. De volgende dag gingen we per vliegtuig naar Lima. Helaas had ik de avond er voor wat verkeerds gegeten en kon ik niet meer stoppen met overgeven. Halverwege de rit naar het vliegveld hing ik uit het raam te kotsen. Heb de beste chauffeur, maar een extra tip gegeven om de bus schoon te maken.
Eenmaal aangekomen in Lima kregen per gids een dagtour. Wat is Lima toch prachtig. Het lijkt veel meer op Mexico, bezit ook alle internationale ketens, zag er ook een stuk beter ontwikkeld uit, alles is groen, mooie gebouwen en lieve mensen. Dit is meer mijn stad en wat baal ik dat ik hier maar 1 dag ben.
De gids reed ons langs downtown (Plaza Mayor, Plaza San Martin), de kathedraal, Miraflores (de toeristische wijk), huaca's en Parque del amor aan de Costa Verde aan zee. Overal kregen we uitleg bij, maar helaas was ik nog steeds niet lekker en heb helaas niet optimaal kunnen genieten van alle pracht.
Na 5 uurtjes rondrijden werden we weer afgezet bij het vliegveld. Ik kan het niet geloven maar onze reis is tot een einde gekomen. 2 weken lang rennen en vliegen en indrukken op doen die ik nooit meer zal meemaken.
Bolivia is uniek net als Peru. Ze hebben allebei hun eigen identiteit en ondanks alle armoede lijken de mensen hier vaak gelukkiger dan in het Westen. Hun leven draait om het eten en gezellig met familie zijn. Naast al het harde werk om dit mogelijk te maken.
Ik vond het werkelijk prachtig en de rest van zuid amerika staat ook zeker op mijn verlanglijstje. Chili, Argentinie, Brazilie... allemaal nog de moeite waard om te bezoeken.
Tot de volgende reis dan maar!
Liefs,
Annemarie
Hier nog even een berichtje uit het zonnige Peru.
Na 1,5 dag in La Paz rond wandelen hebebn we op dag 3 besloten een taxi te nemen door de stad. Het is allemaal zo goedkoop dus waarom niet.
De chauffeur van het hotel bracht ons naar een aantal prachtige "miradors". Dit zijn bijzondere uitkijkpunten over de stad. Zeer uniek en prachtig mooi. Dit geen een indruk over hoe groot de stad is.
Aansluitend zijn we nog door het iets rijkere gedeelte van La Paz gereden om te eindigen in de Maanvallei. Dit was ook prachtig, maar eindige minder. Bij de uitgang lette ik even niet op en zwikte zo in een gat waar de regen in afgevoerd wordt.
Vanwege de helse pijn en bijna flauwvallen besloten we toch even naar het ziekenhuis te gaan. Daar bleek al snel dat het niet gebroken was. Kreeg een mooi verband en ging hinkend weg. Dit was hellaas geen goed moment, want de volgende ochtend zouden we vertrekken naar Puno.
De volgende ochtend vroeg opgestaan en gebracht naar de busterminal. Na veel moeite, pijn en miscommunicatie met de chauffeur op weg naar Puno gegaan. Tot overmaat van ramp kreeg de bus ook nog pech onderweg. Ik kon gelukkig blijven zitten en zag weer prachtige dingen voorbij komen. Schapen die gebonden zaten op een dak, lama's in de auto. Wat is het toch prachtig.
Toen de bus het weer deed moesten na een uurtje bij de grenscontrole ons uitschrijven uit Bolivia en een paar meter verder weer inschrijven in Peru. Daarna nog een uurtje richting Puno waar we de taxi namen naar het hotel.
Overigens weer een goed hotel.
De volgende dag gingen we met de excursie naar het Titicacameer richting de uros eilanden gemaakt van riet. Eenmaal daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de bewoners. Zagen er allemaal kleurrijk uit en we mochten overal kijken. Ze spreken Aymara en een klein beetje spaans. Dus ik kon nog wel leuk met ze kletsen. Daarna mocht ik ook hun kleren aan en kregen we de mogelijkheid om zelfgemaakte souvenirs te kopen en met een zelfgemaakte riete boot naar het volgende eiland te gaan. Dit was erg uniek. De vrouw ging zelf roeien. Dan is het hollandse volk maar lui haha :-).
Op naar het volgende eiland per motorboot. Ook daar hadden we pech mee. 1 van de motoren scheed er mee uit. Dus op 1 verder gegaan. Ik en me vader kregen een speciale route vanwege het feit dat ik niet goed kon lopen. Op Isla taquile dragen de mensen weer andere speciale kleding. Hieraan kun je zien of ze getrouwd zijn of single. Alles wordt zelf gevangen qua eten en alles bouwen ze van natuurlijke materialen. Erg bijzonder. Na wat uitleg van onze gids en een korte wandeling over het eiland gingen we eten. Lekkere vis uit het meer zelf. Wat een ervaring en een prachtig uitzicht over het meer.
Na het eten gingen we weer naar ons hotel. 3,5 gevaren en daarna wat gegeten in Puno. Erg armoedig en vies. Maar dat zijn we ondertussen gewend na Bolivia. De volgende dag gingen we per vliegtuig naar Lima. Helaas had ik de avond er voor wat verkeerds gegeten en kon ik niet meer stoppen met overgeven. Halverwege de rit naar het vliegveld hing ik uit het raam te kotsen. Heb de beste chauffeur, maar een extra tip gegeven om de bus schoon te maken.
Eenmaal aangekomen in Lima kregen per gids een dagtour. Wat is Lima toch prachtig. Het lijkt veel meer op Mexico, bezit ook alle internationale ketens, zag er ook een stuk beter ontwikkeld uit, alles is groen, mooie gebouwen en lieve mensen. Dit is meer mijn stad en wat baal ik dat ik hier maar 1 dag ben.
De gids reed ons langs downtown (Plaza Mayor, Plaza San Martin), de kathedraal, Miraflores (de toeristische wijk), huaca's en Parque del amor aan de Costa Verde aan zee. Overal kregen we uitleg bij, maar helaas was ik nog steeds niet lekker en heb helaas niet optimaal kunnen genieten van alle pracht.
Na 5 uurtjes rondrijden werden we weer afgezet bij het vliegveld. Ik kan het niet geloven maar onze reis is tot een einde gekomen. 2 weken lang rennen en vliegen en indrukken op doen die ik nooit meer zal meemaken.
Bolivia is uniek net als Peru. Ze hebben allebei hun eigen identiteit en ondanks alle armoede lijken de mensen hier vaak gelukkiger dan in het Westen. Hun leven draait om het eten en gezellig met familie zijn. Naast al het harde werk om dit mogelijk te maken.
Ik vond het werkelijk prachtig en de rest van zuid amerika staat ook zeker op mijn verlanglijstje. Chili, Argentinie, Brazilie... allemaal nog de moeite waard om te bezoeken.
Tot de volgende reis dan maar!
Liefs,
Annemarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
